بخش ایمنوهیستوشیمی و یا IHC

بخش ایمنوهیستوشیمی (Immunohistochemistry یا IHC) یکی از مهم‌ترین بخش‌های پاتولوژی و تشخیص بالینی در آزمایشگاه نیلو است که برای شناسایی و موقعیت‌یابی پروتئین‌ها، آنتی‌ژن‌ها یا سایر مولکول‌های خاص در سلول‌ها و بافت‌ها استفاده می‌شود.

این بخش ویژگی‌های خاصی دارد که برای ارائه نتایج دقیق و معتبر ضروری هستند و عبارتند از:


1. تجهیزات و ابزارها

  • میکروسکوپ نوری با کیفیت بالا: برای مشاهده و تفسیر نتایج.

  • اتوماسیون IHC: دستگاه‌هایی برای رنگ‌آمیزی خودکار که دقت و یکنواختی را افزایش می‌دهند.

  • سیستم تهویه مناسب: برای کنترل بخارات مواد شیمیایی.

  • فریزرهای اختصاصی: برای نگهداری آنتی‌بادی‌ها و مواد حساس به دما.

  • فیکساسیون استاندارد: اغلب فرمالین 10% برای تثبیت نمونه‌های بافتی.


2. مواد مصرفی

  • آنتی‌بادی‌های اولیه و ثانویه:

    • آنتی‌بادی اولیه: برای شناسایی آنتی‌ژن هدف.

    • آنتی‌بادی ثانویه: برای تقویت سیگنال و اتصال به سیستم آشکارساز.


  • سیستم آشکارساز:

    • اغلب از آنزیم‌هایی مانند پراکسیداز (HRP) یا آلکالین فسفاتاز (AP) استفاده می‌شود.


  • کروموژن‌ها:

    • DAB (Diaminobenzidine): رایج‌ترین کروموژن که رنگ قهوه‌ای تولید می‌کند.

    • Fast Red یا AEC: برای تولید رنگ‌های قرمز.


  • بافرها: مانند PBS (Phosphate-Buffered Saline) برای شستشوی نمونه‌ها.

  • رنگ‌آمیزی پس‌زمینه: مانند هماتوکسیلین برای تمایز بهتر ساختار بافتی.


3. مراحل کاری

  • آماده‌سازی بافت:

    • برش‌های بافتی با ضخامت مناسب (اغلب 3-5 میکرومتر).

    • فیکساسیون دقیق برای حفظ ساختار و آنتی‌ژن‌ها.


  • دیپارافین‌سازی و هیدراسیون:

    • حذف پارافین و آماده‌سازی نمونه برای رنگ‌آمیزی.


  • بازیابی آنتی‌ژن:

    • استفاده از روش‌های گرمایی یا آنزیمی برای افزایش دسترسی آنتی‌ژن‌ها به آنتی‌بادی.


  • انسداد غیراختصاصی:

    • کاهش باندهای غیراختصاصی با استفاده از سرم‌های بلاکر.


  • اضافه کردن آنتی‌بادی اولیه و ثانویه.

  • واکنش با کروموژن:

    • آشکارسازی آنتی‌ژن‌ها به‌صورت رنگ‌های قابل مشاهده.


  • شستشو و تثبیت:

    • تمیز کردن و آماده‌سازی نهایی نمونه‌ها.


4. کنترل کیفیت


  • کنترل مثبت و منفی:

    • استفاده از نمونه‌هایی با آنتی‌ژن شناخته‌شده (کنترل مثبت).

    • استفاده از نمونه بدون آنتی‌ژن یا حذف آنتی‌بادی اولیه (کنترل منفی).


  • یکنواختی رنگ‌آمیزی: اطمینان از یکنواختی در رنگ‌آمیزی تمامی نمونه‌ها.


  • کالیبراسیون دستگاه‌ها: نظارت منظم بر عملکرد تجهیزات.


  • مستندسازی دقیق: ثبت مراحل انجام کار و نتایج برای بازبینی.


5. کاربردها

  • تشخیص سرطان: شناسایی مارکرهای توموری مانند HER2، ER، PR، و Ki-67.

  • افتراق سلول‌ها: تعیین منشاء سلول‌ها در تومورها.

  • بیماری‌های عفونی: شناسایی آنتی‌ژن‌های مربوط به عوامل عفونی.

  • تحقیقات علمی: مطالعه بیان پروتئین‌ها در بافت‌ها.


6. ویژگی‌های محیط کاری

  • استریل بودن محیط: جلوگیری از آلودگی نمونه‌ها.

  • نظم و ترتیب: دسترسی آسان به تمامی ابزارها و مواد.

  • تهویه و ایمنی: رعایت استانداردهای ایمنی برای کار با مواد شیمیایی.


با رعایت این اصول، بخش ایمنوهیستوشیمی می‌تواند نقشی کلیدی در ارائه تشخیص‌های دقیق و کمک به درمان بیماران ایفا کند.

سایر مقالات

مقالات مرتبط با بخش ایمنوهیستوشیمی و یا IHC

بخش سرولوژی و ایمنولوژی
بخش سرولوژی و ایمنولوژی در آزمایشگاه نیلو با استفاده از تجهیزات مدرن و پیشرفته و بهره‌مندی از کادر متخصص، به انجام آزمایش‌هایی برا...
بخش فلوسیتومتری
بخش فلوسایتومتری آزمایشگاه نیلو یکی از پیشرفته‌ترین واحدهای این مرکز است که با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های مدرن و دستگاه‌های پیشرفته...
بخش الکتروفورز
بخش الکتروفورز در آزمایشگاه‌ها ابزاری ضروری برای تحلیل و تفکیک انواع پروتئین‌ها و مولکول‌ها بر اساس ویژگی‌های فیزیکی مانند اندازه،...
بخش پاتولوژی
بخش پاتولوژی آزمایشگاه‌ نیلو، یکی از مهم‌ترین و دقیق‌ترین واحدها برای تشخیص بیماری‌ها است....

پرسش و پاسخ

6LdfT2UfAAAAAAxZguzC6elM2sHztpu8uBz5oaJf