گامت شماره 62، سال نوزدهم، زمستان 1402

تشخیص آزمایشگاهی بیماری های تیرویید


(قسمت دوم)

هیپوتیروییدی درمانزاد

هیپوتیروییدی درمانزاد یکی ازعلل شایع هیپوتیروییدی است و اغلب می توان با انجام تست های بیماریابی قبل از بروز نشانه ها آنرا تشخیص داد.

در بیماری گریوز در مدت 4- 3 ماه اول پس از درمان با ید رادیواکتیو، هیپوتیروییدی گذرایی بروز می کند که ناشی از آسیب قابل برگشت به تیرویید می باشد.

در ماه های پس از درمان با ید رادیواکتیو بدلیل مهار TSH ، اندازه گیری سطح fT4 معیار بهتری برای بررسی عملکرد تیرویید می باشد.

مصرف بیش از حد ید به مدت طولانی نیز می تواند به نحو متناقضی سبب بروز گواتر و هیپوتیروییدی گردد.

هیپوتیروییدی تحت بالینی

بر اساس تعریف «هیپوتیروییدی ساب کلینیکال » حالتی است که در آن تست های آزمایشگاهی کمبود هورمون تیرویید را نشان می دهند ولی بیمارهیچگونه علایم بالینی نداشته و یا علائم خفیفی دارد.

در این افراد TSH بالا (ولی معمولاً کمتر از 10 mIU/L) و fT4 نرمال است.

با گسترش چک آپ های روتین در افراد جامعه مواجهه با این اختال در حال افزایش است (در واقع سابقا هم این حالت وجود داشته ولی بدلیل روتین نبودن چک آپ تیرویید، در چک آپ های معمول کشف نمی شده است).

زمانی این بیماران نیاز به درمان با لووتیروکسین دارند که:

برای ادامه مطلب بر روی عکس ذیل کلیک کنید: