مروری بر پارگی زودرس کیسه آب (Premature Rupture of Membranes=PROM) - آخرین آپدیت 2022

پیامد نامطلوب PROM  به پارگی غشاء آمنیون قبل از شروع فرآیند زایمان اشاره دارد و مدیریت آن یکی از بحث برانگیزترین مسائل در طب مامایی و زنان است.

عارضه PROM زودرس (PPROM) نیز به پارگی کیسه آب قبل از هفته 37 حاملگی اشاره دارد که بیش از 1/3 از تمام زایمان های زودرس بدلیل این عارضه است و در صورت وقوع قبل از هفته های 22 تا 23 بارداری، یک معضل مدیریت در طب مامایی ایجاد می کند. 

تشخیص PROM مثبت کاذب ممکن است به مداخلات غیرضروری منجر شود، در حالی که عدم تشخیص PROM  ممکن است به نظارت کمتر از حد انتظار مادر و جنین منجر شود، که هر دو می‌توانند منجر به پیامدهای نامطلوب پری ناتال شوند.

 




تست اندازه گیری IGFBP-1 (Actim® Prom): پروتئین اتصال دهنده فاکتور رشد شبیه انسولین 1

- - بصورت غلط مصطلح به آن تست آمنیوشور و یا Amnisure  هم گفته می شود.

- - تست سریع ایمونواسی

- - اساس اندازه گیری IGFBP-1 آن است که این پروتئین در مایع آمنیوتیک زنان باردار وجود دارد و در نتیجه وجود آن در ترشحات واژن نشانه ای از وجود مایع آمنیون می باشد.

- - محدوده سنی بارداری قابل اندازه گیری: ≥29 هفته

- - حساسیت 90.1% | ویژگی 91.0٪

- - آزمایش تحت تأثیر مایع منی، مقدار کمی خون یا باکتری در ترشحات واژن قرار نمی گیرد.

 اندازه گیری PP12/AFP (ROM Plus®): اندازه گیری نسبت  IGFBP-1 (همچنین به عنوان PP12 و یا پروتئین 12 جفتی  نیز شناخته می شود) و AFP (آلفا-فیتوپروتئین)

- روش انجام: به روش ایمونوکروماتوگرافی سریع

- - سواب تست به مدت 15 ثانیه در واژن قرار داده می شود و سپس در محلول رقیق کننده داخل ویال مخصوص قرار داده می شود و سپس نوار تست داخل آن قرار می گیرد.

- - سطوح AFP مادر و جنین می تواند به دلایل دیگری مانند NTD ها افزایش یابد.

- - تست برای تداخل بالقوه در این سناریوهای بالینی ارزیابی نشده است

- - محدوده سنی بارداری قابل انجام: 23 تا 37 هفته

- - حساسیت 99% | ویژگی 75%

- - آزمایش تحت تأثیر مقادیر کمی از خون قرار نمی گیرد

مطالعات تطبیقی

دکتر Ramsauer و همکاران (2013): وقتی تشخیص PROM مبهم بود PAMG-1 نسبت به IGFBP-1 دقت بالاتری داشت.

- اندازه گیری PAMG-1: حساسیت 96.0% | ویژگی 98.9٪ 

- در مقابل IGFBP-1: حساسیت 73.9% | ویژگی 77.8٪

لیانگ و همکاران (2014): PAMG-1 ویژگی های عملکرد بهتری را در مقایسه با IGFBP-1 و نیترازین نشان داد.

- اندازه گیری PAMG-1: حساسیت 100% | ویژگی 100% | PPV 100% | NPV 100%

- در مقابلIGFBP-1: حساسیت 93.33% | ویژگی 98.89% | PPV 96.55% | NPV 97.80٪

نیترازین: حساسیت 93.33% | ویژگی 94.44% | PPV 84.85% | NPV 97.70٪

در مطالعه Sosa و همکاران (2014): PAMG-1 عملکرد قابل مقایسه با القای داخل آمنیوتیک Indigo Carmine را نشان داد.

- اندازه گیری PAMG-1: حساسیت 100% | ویژگی 99.1% | PPV 96.3% | NPV 100%


مطالعه Cousins و همکاران (2014): PAMG-1 عملکرد قابل مقایسه با ارزیابی تشخیصی ROM سنتی از جمله جمع کردن، pH و مشاهده برای سرخسی شدن را نشان داد.

- اندازه گیری PAMG-1: حساسیت 98.9% | ویژگی 100% | PPV 100% | NPV 99.1٪

توجه: تست های بیوشیمیایی تست های غربالگری هستند | همیشه نتایج آزمایش را در چارچوب سناریوی بالینی قرار دهید، از جمله تاریخچه بیمار و یافته ها | بارداری هرگز نباید تنها بر اساس آزمایش بیوشیمیایی مدیریت شودزیر نکات کلیدی برای ارزیابی و کمک به تشخیص PROM وجود دارد.

شکایت اصلی بیمار:

- بیمار نشت مایع از واژن یا مرطوب بودن پرینه را گزارش خواهد کرد

توجه: باید دقت کرد که با نشت ادرار است که بدنبال مثانه کاملاً پر در زنان باردار دیده می شود، اشتباه گرفته نشود.

- ملاحظات دیگر شامل ترشحات واژن فراوان است

سوالات لازم برای تشخیص افتراقی 

- نشت متناوب در مقابل نشت مداوم

نشت ادرار معمولاً با سرفه یا باز شدن بیش از حد مثانه همراه است و معمولاً جریان متناوب یا مداوم نیست.

- بو

ادرار یا عفونت بو خواهد داشت | در حالیکه مایع آمنیوتیک معمولاً فاقد بو است.

- رنگ

تشخیص ادرار از مایع آمنیوتیک معمولاً بر اساس رنگ آسان نیست

رنگ تیره‌تر یا زردتر نشان‌دهنده ترشحات واژن و عفونت است، به‌خصوص اگر لزج‌تر باشد

بیماران معمولاً در صورت مشاهده خونریزی گزارش می دهند، اما هنوز مهم است که بپرسید و مستند کنید

- زمان مشاهده رویداد

ممکن است با تروما همراه باشد، اگرچه معمولا PROM در بیشتر اوقات یک رویداد خود به خودی است

- درد

ممکن است با UTI یا کوریوآمنیونیت (عفونت پرده آمنیوتیک) همراه باشد.

معاینه ی بالینی

مرحله 1: معاینه با اسپکولوم استریل

در صورت مشاهده یافته های زیر، بیمار دارای PROM است و بر اساس آن بیماری را مدیریت کنید:

- نشت مایع آمنیوتیک از دهانه رحم یا

- تجمع مایع آمنیوتیک در کاف خلفی واژن 


مرحله 2: ارزیابی سونوگرافی حجم مایع آمنیوتیک (AFV)

- معیارهای نرمال بودن حجم مایع آمنیوتیک

- - پاکت عمقی عمودی  > بزرگتر از 2 سانتی متر و/یا

- - شاخص مایع آمنیوتیک > بزرگتر از 5 سانتی متر

مراحل بعدی بر اساس سطح AVF

- اگر AFV نرمال باشد: بعید است PROM داشته باشد (مگر اینکه نشتی کوچک وجود داشته باشد)

- کاهش مایع آمنیوتیک و یا Oligohydramnios: به مرحله 3 بروید.

مرحله 3: انجام آزمایشات بیوشیمیایی

- اندازه گیری PAMG-1 (AmniSure®): پروتئین آلفا میکروگلوبولین-1 جفتی  (placental alpha microglobulin-1 protein)

- - روش ایمونوکروماتوگرافی سریع، Point of care

- - مولکول PAMG-1 در خون، مایع آمنیوتیک و ترشحات دهانه رحم زنان باردار وجود دارد.

- - سواب استریل به مدت 1 دقیقه در واژن قرار داده شده و به مدت 1 دقیقه در محلول داخل ویال قرار داده می شود.

- - نوار تست داخل ویال قرار داده می شود و نتایج در عرض 5 تا 10 دقیقه آماده می شود.

- - محدوده سنی بارداری قابل اندازه گیری: 11 تا 42 هفته


- - حساسیت 98.9% | ویژگی 98.1%

- - آزمایش تحت تأثیر مایع منی یا مقدار کمی خون قرار نمی گیرد،

ملاحظات اضافی

سایر آزمایشات بالینی

کاغذ نیترازین

مقادیر استاندارد pH

میزان PH مایع آمنیوتیک: 7.1 تا 7.3

میزان PH طبیعی واژن: 4.5 تا 6.0

میزان pH ادرار: <6

حساسیت: 93٪ (در 1 ساعت PROM) تا 76٪ (در 24 ساعت بیشتر از PROM)

علل احتمالی منفی کاذب: رقیق شدن از سایر مایعات واژن

ویژگی: 92%

علل بالقوه مثبت کاذب: سایر مایعات قلیایی مانند خون، مایع منی، صابون یا عفونت ها (به عنوان مثال، BV)

سرخسی شدن (سرخس)

پس از خشک شدن مایع به دست آمده از فورنیکس واژن خلفی (حداقل 10 دقیقه) الگوهای مختلف مشاهده شده روی لام شیشه ای مشاهده می شود.

الگوی ظریف سرخس: نشانه وجود مایع آمنیوتیک

الگوی سرخسی ضخیم و گسترده: نشانه مخاط دهانه رحم خشک شده  می باشد.

در زنانی که در حال زایمان هستند

- حساسیت 98.0% | ویژگی 88.2٪

و در زنانی که در حال زایمان نیستند

حساسیت 51.4% | ویژگی 70.8٪

مثبت کاذب: مخاط دهانه رحم با استروژن کافی

منفی کاذب: مایع آمنیوتیک ناکافی | آلودگی با ترشحات واژن یا خون

توجه: در ACOG از دو تست نیترازین و سرخسی شدن و یا تست فرنینگ به عنوان تست های غربالگری تشخیصی اشاره شده است.

دستورالعمل NICE انگلستان و کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان (RCOG) استفاده از نیترازین را توصیه نمی کنند و از گزینه آزمایش بیوشیمیایی حمایت می کنند 

 فدراسیون بین‌المللی زنان و زایمان (FIGO) نیز بیان می‌کند که نشانگرهای بیوشیمیایی بهتر از روش‌های سنتی هستند ... به نظر می‌رسد تست نوار سریع بر اساس PAMG-1 تست حساس‌تری نسبت به سایر آزمایش‌ها باشد.

آزمایشات رنگ تهاجمی

- اندیکاسیون:  رویکرد قطعی زمانی که تشخیص PROM نامشخص است

- رنگ ایندیگو کارمین رنگ سنتی انتخابی بوده است اما دسترسی  در ایالات متحده بسیار محدود است

سایر گزینه های پیشنهادی عبارتند از سدیم فلورسین و فنل رد می باشد.

روش

- تزریق داخل کیسه آمنیوتیک

1 میلی لیتر ایندیگو کارمین در 9 میلی لیتر محلول نمکی استریل  از طریق شکم به داخل کیسه آمنیون تزریق می شود.

یک تامپون در واژن به مدت 20 دقیقه برای بررسی نشت مایع آمنیون گذاشته می شود.

جایگزینی برای کارمین ایندیگو

فلورسئین سدیم: 1 تا 4 میلی لیتر 5٪ (50-200 میلی گرم) 

- به دنبال معاینه دهانه رحم با اسفتاده از اسپیکولوم در 15 و 45 دقیقه پس از تزریق با استفاده از امواج بلند UV مایع فلورسنت زرد-سبز که از دهانه رحم نشت می کند را بررسی می کنند.

فنل سولفونفتالئین (فنل قرمز): دوز کافی 1 تا 3 میلی لیتر است (در حال حاضر در ایالات متحده برای استفاده پزشکی بالینی موجود نیست)

توجه: از ایندوسیانین گرین، فنازوپیریدین هیدروکلراید، ایوانس بلو یا متیلن بلو استفاده نکنید

اصطلاح PROM زودهنگام

به نشت مایع آمنیون بین  37w0d تا 38w6d گفته می شود.

- نشت ارزیابی PROM را به طور کامل انجام دهید

- از زایمان زودهنگام غیر ضروری خودداری کنید

مدیریت PROM در کمتر از 24 هفته

ملاحظات بالینی

- بقا جنینی که بالای 22 هفته بدنیا بیاید به طور قابل توجهی بیشتر (57.7٪) از جنینی است که کمتر از 22 هفته بدنیا بیاید (14.4٪) است.

- ترکیبی از وزن هنگام تولد، سن حاملگی و جنسیت بر عوارض و مرگ و میر تأثیر می گذارد

- عوارض مادری: عفونت | اندومتریت | جدا شدگی جفت | جفت حفظ شده

- خطر سپسیس مادر 1% می باشد.

زایمان:

- در 40-50٪ ظرف 1 هفته و در 70-80٪ ظرف 2-5 هفته زایمان انجام می شود

- هیپوپلازی ریوی

- - تقریباً در 10-20٪ موارد رخ می دهد

- - اطلاعات ناکافی برای توصیه سونوگرافی برای تعیین حجم یا عملکرد ریه وجود دارد، بنابراین فعلاً توصیه به انجام آن نشود.



-  الیگوهیدرآمنیوس می تواند به دنباله تغییر شکل پاتر (Potter’s deformation sequence در واقع یک توصیفی از شکل فیزیکی خاصی است که در جنین بر اثر فشار ناشی از کاهش مایع آمنیون ایجاد می شود) منجر شود، که عبارتند از:

- - گوش های پایین تر از نرم | چانه فرو رفته | چین های اپیکانتال دو طرفه برجسته

- - انقباضات اندام

- - ناهنجاری های اسکلتی

- - کلیه های پلی کیستیک، هیپوپلازی کلیه ها، انسداد مجاری ادراری

مدیریت

- به بیمار مشاوره در مورد خطرات و مزایای مدیریت انتظاری (و کنترل مداوم جنین در داخل رحم) در مقابل زایمان فوری داده شود.

- - تحویل فوری باید به عنوان یک گزینه به بیمار پیشنهاد شود

- - مشاوره با پریناتولوژیست و متخصص نوزادان در نظر گرفته شود.


- اگر بیمار مدیریت انتظاری را انتخاب کند و مسئله عفونت رد شده باشد:

- - نظارت سرپایی یک گزینه پس از ارزیابی بستری است

- - به بیمار آگاهی داده می شود که در صورت بروز علائم یا نشانه های خونریزی، زایمان یا عفونت، فوراً به بیمارستان برگردد (باید دائماً دمای بدن اش را اندازه گیری و ثبت کند)

- - توصیه به بازگشت به بیمارستان در صورت وقوع هر رخدادی که می تواند زنده بودن جنین را به خطر بیاندازد.


- استفاده از کورتیکواستروئیدها و آنتی بیوتیک : داده ها در حال حاضر برای فواید این درمان در کمتر از 24 هفتگی محدود است،

- ارائه آنتی بیوتیک در اوایل 20w0d یک گزینه است

- به دلیل خطر زایمان در عرض 7 روز، یک دوره کورتیکواستروئید را در اوایل 23W+0D روز شروع کنید.

- پروفیلاکسی برای استرپتوکوک گروه B قبل از اطمینان از زنده ماندن جنین توصیه نمی شود | ممکن است در اوایل 23W0D در نظر گرفته شودT

- توکولیز (استفاده از داروهای ضد انقباض های رحمی برای زنانی که انقباضات زودرس دارند جهت به تاخیر انداختن زایمان) قبل از زنده ماندن توصیه نمی شود | ممکن است در اوایل 23W0D  در نظر گرفته شود

- محافظت عصبی (سولفات منیزیم) قبل از زنده ماندن توصیه نمی شود | ممکن است در اوایل 23W0D  در نظر گرفته شود.

مدیریت PROM زودرس در 24W0D-33W6D

- مدیریت انتظاری توصیه می شود و معمولاً شامل بستری شدن در بیمارستان همراه با نظارت است

- عفونت | خونریزی (ناشی از جدا شدن جفت) | فشرده سازی بند ناف | ارزیابی جنین | شواهد زایمان

- اگر موارد منع مصرف مادری و/یا جنینی برای درمان بارداری وجود داشته باشد، زایمان توصیه می شود

- کورتیکواستروئیدهای قبل از تولد (تک دوره) توصیه می شود 

- آنتی بیوتیک توصیه می شود

- رژیم آزمایشی شبکه یونیس کندی شرایور  NICHD MFMU  طبق موارد ذیل پیشنهاد می شود:

- - آمپی سیلین IV [2 گرم هر 6 ساعت] و اریترومایسین [250 میلی گرم هر 6 ساعت] به مدت 48 ساعت و سپس آموکسی سیلین خوراکی [250 میلی گرم هر 8 ساعت] و پایه اریترومایسین [333 میلی گرم هر 8 ساعت] به مدت 5 روز (در کل در جمع 7 روز درمان انجام شود)

- - آزیترومایسین (به عنوان مثال، 1 گرم دوز واحد) "جایگزین مناسبی" برای جایگزینی اریترومایسین در صورت در دسترس نبودن یا تحمل ضعیف است.


- - آموکسی سیلین-کلاوولانیک اسید

به دلیل افزایش خطر انتروکولیت نکروزان توصیه نمی شود

- در صورت بروز و یا وجود آلرژی به آنتی بیوتیک های بتالاکتام

- - ممکن است منطقی باشد که نماینده دیگری را علیه GBS در نظر بگیریم" | انتخاب بر اساس شدت واکنش آلرژیک و پروفایل حساسیت تعیین می شود.

- مشخص نیست که آیا سرکلاژ باید برداشته شود یا حفظ شود، اما در صورت حفظ، درمان آنتی بیوتیکی نباید بیش از 7 روز تمدید شود.

توجه: رژیم های متعددی در حال استفاده هستند | هیچ مدرکی برای حمایت از یک رژیم بهینه واحد برای آنتی بیوتیک های نهفته وجود ندارد

- بیماران مبتلا به PROM قبل از 32w0d و زایمان قریب الوقوع کاندیدای درمان محافظ عصبی جنین با سولفات منیزیم هستند (در صورت عدم وجود موارد منع مصرف)

- دریافت سواب واژینال/رکتال برای GBS | پروفیلاکسی GBS را طبق نتیجه آزمایش انجام دهید

- عفونت HSV و Preterm PROM

- - خطر انتقال عمودی با HSV اولیه 30-50٪ و با HSV مکرر 3٪ است.

- - در صورت وجود HSV فعال مکرر

- - - مدیریت انتظاری  تا 34W0D توصیه می شود

- - - درمان HSV را آغاز کنید

- - - کورتیکواستروئیدها | آنتی بیوتیک | سولفات منیزیم در صورت داشتن اندیکاسیون

- - - اگر بیماری فعال یا علائم پرودرومال در زمان زایمان وجود داشته باشد، سزارین اندیکاسیون دارد

- - در صورت وجود HSV اولیه

- - - مدیریت به دلیل خطر بالای انتقال عمودی کمتر روشن است

- - - درمان HSV توصیه می شود

- - - در صورت وجود ضایعات فعال، زایمان سزارین توصیه می شود


- عفونت HIV و PROM زودرس

- - مدیریت بهینه به دلیل نگرانی از انتقال عمودی با PROM نامشخص است

- - مدیریت باید شامل یک پزشک متخصص عفونی در مدیریت HIV در بارداری باشد و دستورالعمل های استاندارد HIV باید دنبال شود

- - بیشتر داده های اخیر نشان می دهد که اگر بیمار تحت درمان ضد رتروویروسی بسیار فعال با بار ویروسی کم باشد و زیدوودین قبل از زایمان و داخل زایمان دریافت کرده باشد، خطر انتقال عمودی افزایش نمی یابد.

- - مدیریت باید بر مبنای خصوصیات فردی ذیل انجام گردد:

- - - اگر سن حاملگی زودرس باشد، اما بیمار تحت درمان مناسب با بار ویروسی کم باشد، ممکن است مدیریت انتظاری مناسب باشد.

مدیریت PROM نارس دیررس (34W0D تا 36W6D)

- هم مدیریت انتظاری و هم زایمان فوری ، هر دو جزو گزینه های معقول است"

- - این دو پیشنهاد هیچ تفاوتی در ریسک ابتلاء به سپسیس نوزادی ندارند.

- - نوزادی: امکان افزایش دیسترس تنفسی، نیاز به تهویه مکانیکی، ماندن در ICU در گروه زایمان فوری دیده می شود. 

- - مادری: افزایش خونریزی و عفونت در گروه مدیریت انتظار دیده می شود.

- کورتیکواستروئیدهای تک دوره ای تجویز شود بشرط:

- - قبلا داده نشده باشد

- - انتظار داریم زایمان بعد از 24 ساعت و کمتر از 7 روز دیگر انجام شود.

- - احتمال کوریوآمنیونیت وجود نداشته باشد.

- غربالگری برای GBS و  پروفیلاکسی در صورت داشتن اندیکاسیون انجام شود.

- در صورت وجود کوریوآمنیونیت: درمان انجام و برنامه ریزی برای زایمان هرچه سریعتر انجام شود.

- توصیه ACOG (PB 831)

- - مراقبت‌ها باید انجام شود، و مدیریت انتظاری نباید بیش از هفته‌های 37/7 بارداری طول بکشد.

- - خارج از سناریوی وضعیت ناشناخته GBS، تجویز آنتی بیوتیک  توصیه نمی شود.

مدیریت PROM در بارداری های به ترم رسیده (≥37w0d)

- القاء زایمان در مقابل مدیریت انتظاری توصیه می شود | دوره کوتاه مدیریت انتظاری (12 تا 24 ساعت) "ممکن است به عنوان یک پیشنهاد مناسب توصیه شود"

- در صورت عدم زایمان خود به خود،  اکسی توسین برای القاء زایمان تجویز شود.

- قبل از انجام سزارین برای مواردیکه القای ناموفق زایمان دارید، زمان کافی (12 تا 18 ساعت) برای پیشرفت فاز نهفته زایمان در نظر بگیرید.

- القای پروستاگلاندین ها به اندازه اکسی توسین موثر است، اما ممکن است نرخ ابتلاء به کوریوآمنیونیت را بالا ببرد.

- شواهد کافی برای توصیه موافق یا مخالف بازکردن دهانه رحم با روش های مکانیکی مانند بالون فولی (Foley balloon) وجود ندارد.

- شواهد کافی برای توصیه پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی فراتر از اندیکاسیون های GBS وجود ندارد.

- اگر بیمار پیشنهاد القاء زایمان را قبول نکرد و درخواست مدیریت انتظاری داشت، در مورد خطرات و فواید این کار با بیمار مشاوره انجام دهید.

- اگر وضعیت جنین و مادر اطمینان‌بخش باشد، مدیریت انتظار «ممکن است قابل قبول باشد»

- در این حالت غربالگری برای GBS و انجام پروفیلاکسی اندیکاسیون دارد.

- در صورت وجودکوریوآمنیونیت: درمان و برنامه ریزی برای زایمان انجام شود.

نکات کلیدی:

خطرات مرتبط با PROM

- زایمان زودرس

- - 50 درصد بیماران در عرض 1 هفته زایمان خواهند کرد

- - خطرات مرتبط با نارس بودن نوزاد که شامل RDS، سپسیس، IVH (خونریزی داخل بطن مغزی) و NEC (انتروکولیت نکروزه دهنده) زیاد می شود.


- عفونت

- - احتمال PROM زودرس و التهاب داخل رحمی به همراه افزایش خطر آسیب سیستم عصبی زیاد است

- - احتمال عفونت داخل مایع آمنیوتیک بین 15 تا 25% است.

- - احتمال عفونت پس از زایمان بین 15 تا 20% است.

- جداشدگی جفت از جداره رحم (Abruption) بین 2 تا 5% است.

- احتمال عفونت و اختلالات بند ناف بین 1 تا 2 درصد است که شانس مرگ جنین را افزایش می دهد.

ملاحظات بالینی اضافی

- پرده آمنیون ممکن است به طور خود به خود ترمیم شوند که منجر به پیامد خوب بارداری می شود.

- بستری شدن در بیمارستان در صورتی توصیه می شود که نیاز به مانیتور جنین در موارد وجود علائم عفونت، جدا شدن جفت از جداره رحمی و احتمال خطر سقط وجود داشته باشد و بهتر در بیمارستان جنین را تحت نظر داشته باشیم.

- استراتژی قابل قبول شامل سونوگرافی دوره ای برای ارزیابی رشد جنین و نظارت بر FH (زمان دقیق برای انجام سونو مشخص نشده است)

- هیچ شواهد کاربردی بالینی برای استفاده از اندازه گیری سریال  شمارش WBC یا سایر مارکرهای عفونی (نظیر CRP) وجود ندارد.


- استفاده از توکولیز

- - درمان توکولیتیک در بارداری 34w0d تا 36w7d توصیه نمی شود

- - استفاده از استروئیدها در سن حاملگی زودتر و در طول حمل و نقل مادر مفید است

پروفیلاکسی GBS طبق پروتکل استاندارد

پروفیلاکسی GBS باید بر اساس نتایج کشت قبلی یا عوامل خطرزای حین زایمان در صورت عدم انجام یا در دسترس نبودن کشت انجام شود.

وجود PROM به دنبال آمنیوسنتز

خطر PROM به دنبال آمنیوسنتز 1٪ است. البته در جنین های کم خطر از نظر تست های غربالگری، این میزان خطر به حدود 0.1% می رسد.

پیگیری سرپایی (یا همان مدیریت انتظاری)

به طور منظم با سونوگرافی نظارت کنید و به بیماران مشاوره دهید تا علائم عفونت، خونریزی و/یا سقط جنین را مشاهده کنید.

پیش آگهی PROM خود به خودی

 نتایج خوبی گزارش شده است که نشان می دهد مایع AF در 72 درصد بیماران ظرف 1 ماه مجدد به حالت نرمال برگشته و میزان بقای پری ناتال 91 درصد می باشد.

میزان خطر PROM زودرس و بارداری های آینده

سبب افزایش خطر PROM مکرر و زایمان زودرس می شود.

در این موارد می توانید:

- مکمل پروژسترون را از هفته 16-24 شروع کنید

- غربالگری طول دهانه رحم را در نظر بگیرید

- سرکلاژ را برای زنان با موارد زیر در نظر بگیرید

- - بارداری تک قلو فعلی

- - سابقه زایمان زودرس خود به خودی کمتر از 34 هفته

- - طول دهانه رحم کمتر از 25 میلی متر قبل از 24 هفته